"Złodziejka marzeń - Anna Sakowicz"

   Anna Sakowicz, blogerka, teraz już  śmiało można rzec  - pisarka,  zadebiutowała  zbiorem opowiadań  Żółta tabletka.  Pół roku później wydała pierwszą powieść. 

Każdy kto sięgnie po powieść Anny zrozumie czym było dla mnie czytanie pierwszych jej stron podczas podróży autobusem.  I tak jak od przypadku i zbiegu okoliczności zaczyna sie moja przygoda ze "Złodziejką marzeń" tak... a zresztą... trzymałam się poręczy, facjatę mam całą. Mogę iść dalej.


"Złodziejka marzeń" humorem  dotyka mnie wszędzie, zagląda  w "zmysły",  jest zaskoczeniem dla mnie samej - nie tego się spodziewałam, nie pomyślałabym ani przez moment, że historia o zwykłej  wypalonej nauczycielce, której życie przewraca się a raczej staje na głowie  na dłuższy moment;  tak mocno się ze mną zjedna, da tyle pozytywnych odczuć i energii.

Niesamowite jest jednocześnie czytać i jednoczenie się zastanawiać nad przypadkiem, choć Joannie, głównej bohaterce w ten przypadek ktoś ingerował - który  może odmienić  nasze  życiowe ścieżki ot tak po prostu.

Joannie wystarczyła jedna  podjęta  decyzja by jej  życie nieplanowanie przeszło ogromną metamorfozę, by w czyjeś głowie zakiełkował iście szatański plan. Plan pełny niespodzianek.

"Złodziejka marzeń" to splot zwyczajnych wydarzeń, które nabierają niezwyczajnych obrotów. To opowieść o życiu, w którym nigdy nie należy mówić nigdy. 



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Śmierć na Nilu - Agatha Christie"

"Śmierć na Nilu"  jest pierwszą powieścią Agathy Christie którą przeczytałam, to ta która sprawiła, że tak uparcie omijana przeze mnie  pisarka zajmuje czołowe miejsce w literaturze kryminalnej na mych regałach. Zupełnie niezrozumiałym dziś dla mnie jest dlaczego broniłam się przed piórem Królowej kryminału, którą bez dwóch zdań jest. 

Od pierwszych stron  zostałam oczarowana osobą Herkulesa Poirota, którego wiem, że spotkam w wielu kolejnych historiach co  bez zastanowienia skłania mnie do sięgnięcia po następną powieść  autorki. 

Zapewne nie jestem w błędzie myśląc, że się nie zawiodę, tak jak nie zawiodła mnie "Śmierć na Nilu" a wręcz przeciwnie. 

Powieść jest niezwykle przewrotna, od samego początku nie skrywa tajemnic -  na te  przychodzi swoja odpowiednia pora.  

Historia zaczyna się dość banalnie, od jednej z głównych bohaterek  Linnet Ridgeway, potężnie bogatej młodej dziewczyny, która pewnego dnia wychodzi za mąż za biednego ale okrutnie przystojnego narzeczonego dawnej przyjaciółki Jacqueline. 

Małżonkowie swoimi decyzjami ściągnęli na siebie nie tylko obsesyjne natręctwo porzuconej i oszukanej byłej narzeczonej ale i falę zbrodni, które poczynają serie niepasujących do niczego wydarzeń. 

Powieść przesiąknięta jest swojego rodzaju delikatną płynnością, nietuzinkowymi dialogami,  to historia wszystkich napotkanych bohaterów, których autorka skrupulatnie nam przedstawia, nie skupiając całej uwagi na pierwszy plan. 
Jest od początku do końca intrygująca, ciekawa, nałogowa.  Na pozór szybko  odkrywa karty lecz w tej historii nic nie jest takie jakim się wydaje.


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Agatha Christie"

Agatha Christie, (ur. 15 wrześni 1890r  - zm. 12 stycznia  1976r). 

Nikt nie zaprzeczy - znana na całym świecie  królowa kryminału.  Znakomita ponadczasowa pisarka. 
Jej książki (wydała ponad  90 powieści)  obiegły świat w miliardach egzemplarzy, ponad to doczekały  się licznych ekranizacji oraz adaptacji scenicznych. 

Agatha Christie otrzymała prestiżową nagrodę  The Anthony Awards, autorka zajęła  pierwsze miejsca w dwóch kategoriach - najlepszy pisarz wieku oraz najlepszy cykl książek - w tej drugiej nagrodę przyniósł jej cykl z Herkulesem Poirot, którego doskonale poznajemy w ponad 30 powieściach oraz w kilkudziesięciu opowiadaniach. 

Powtarzalność bohaterów daje niesamowitą więź czytelnika z autorem i jego książkami, wieź z bohaterem, do którego chce się wracać, chce się o nim słyszeć a Poirot jest postacią wprost fantastyczną do roli,  o której powiedziałabym - po nici do kłębka - która trzyma spójność. 

W Polsce zostało wydanych 66 powieści kryminalnych Agathy Christie, 15 opowiadań zbiorowych, 6 powieści psychologicznych, które autorka wydała pod pseudonimem Mary Westchmacott.
 Do twórczości  pisarki dochodzi  18 sztuk teatralnych, 2 tomiki wierszy oraz jeden tomik  wierszy i opowiadań dla dzieci.

Z jakiś powodów długo omijałam  pisarkę, aż któregoś dnia postanowiłam za pomocą "Śmierci na Nilu"  sprawdzić z kim mogłabym mieć do czynienia... i  w taki sposób sprawiłam sobie ogromną przyjemność.


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Cmentarz Zapomnianych Książek - Carlos Ruiz Zafon"

Carlos Riuz Zafon dziennikarz, pisarz, kompozytor, urodzony w Barcelonie w 1964r. Jeden z najlepszych powieściopisarzy. 

Długo zapowiadałam serię powieści Carlosa o Cmentarzu Zapomnianych Książek aż wreszcie nadszedł czas bym ponownie zasiadła nad powieściowym mistrzostwem. 

Pierwszą wydaną  był "Cień Wiatru" (2001r) , następnie "Gra Anioła" (2008r) oraz "Więzień nieba" (2011r) i łącznie tworzą niesamowitą trylogię - najlepsza trylogia literacka, niesamowita fabuła i wspaniałe pióro, niezwykle intrygująca i zaskakująca powieść w każdej z trzech książek.

Czytałam o Cmentarzu Zapomnianych Książek od tyłu, co sprawiło, że cała trylogia idealnie połączyła się w całość, nie mnij jednak w tym przypadku kolejność jest bez znaczenia, Zafon swoim kunsztem sprawia, że jakkolwiek byśmy czytali, bez względu na kolejność czytelnik odnajdzie się zawsze.

Po kolei  i z ogromną przyjemnością przedstawię te trzy powieści, które w świecie książek mają dla mnie szczególne znaczenie, za własnie te powieści  Carlos Ruiz Zafon zyskał moją największe uznanie. 

W porównaniu do poprzednich książek autora "Cień Wiatru", "Gra Anioła" oraz "Więzień nieba" są ogromnym przeskokiem jakościowym w  fabule, pisane w charakterystyczny dla Zafona sposób, lecz ich jakość jest piorunująca a splot wydarzeń jest płynny i zaskakujący.

W trylogii odnajdujemy z pomocą znanym nam bohaterów  zarówno wątki kryminalne, jak i miłosne, uzależniające czytelnika tajemnice, mroczność pomieszaną z nadzieją i tęsknotą.

Dodatkowym opowiadaniem w tej serii  jest "Książę Parnasu" , której niestety i nad tym ogromnie ubolewam - jeszcze nie czytałam.


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Anioły jedzą trzy razy dziennie - Grażyna Jagielska"

Z Grażyną Jagielską nie miałam wcześniej do czynienia, powiedźmy, że usłyszałam o niej   wraz z książką  "Anioły jedzą trzy razy dziennie - 147 dni w psychiatryku".

Z wykształcenia dziennikarka, urodzona w 1962r. Podróżniczka. Pisarka. Tłumaczka
Żona Wojciecha Jagielskiego, polskiego reportera wojennego, która w swoich książkach (np. Miłość z kamienia) , opowiada  swoim życiu z mężem jak sama mówi "uzależnionym od wojny".

"Anioły jedzą trzy razy dziennie" to opowieść o pobycie autorki  w szpitalu psychiatrycznym z objawiamy stresu bojowego. To zmagania kobiety, żony, która niesie na sobie brzemię męża.
W książce Grażyna opowiada o ludziach poznanych na oddziale psychiatrycznym, o ich "życiorysach", zmaganiach z lękami , o "odwróconej" psychice wojennych weteranów o kobietach, które tak jak ona nie bez konsekwencji udawały, że wszystko jest w porządku. 

Sama o sobie pisze w sposób pomijający, bardziej skupiając się na otaczający ją świecie, który poznaje w psychiatryku. Na indywidualnościach tam się znajdujących. O ludzkiej psychice, o stresie, o "krzywym byciu". 

Książka należy do tych z serii trudnych, jest splotem niezrozumiałych często emocji, obaw i lęków, niezrozumiałych dla ludzi bez traum.

Nie wiem czy mnie w jakiś sposób  urzeka , czy zadziwia, czy skupia mnie w swym temacie.
Moim wnioskiem po przeczytaniu 147 dni w psychiatryku  jest to, że najpierw należy poznać autorkę a zarazem bohaterkę, narratora za pomocą "Miłości z kamienia". Najpierw należy poznać historię drogę życia  Grażyny, jej drogę do psychiatryka. 

Z pewnością będę szukać pozycji jaką jest "Miłość z kamienia" po to by ponownie wrócić do "Anioły jedzą trzy razy dziennie".


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"W głębi lasu - Harlan Coben"

Autor Harlan Coben  swym charakterystycznym stylem wprowadza nas kolejny raz w niebanalną historię bohaterów. Czy muszę powtarzać, że ten współczesny pisarz to geniusz w swej dziedzinie? Moje czytelnicze serce na 100% podbił fantastyczną powieścią "Na gorącym uczynku" i choć "krzyczy się", że jego najlepszą powieścią  jest "Nie mów nikomu" to jednak moim bestsellerem jest  wspomniany już i polecany kryminał "Na gorącym uczynku" 


  Inspektorkę dochodzeniową Loren   Muse,  a przede wszystkim   prokuratora Paula Copeland, którzy  pojawiają się w  "W głębi lasu" jako  główne postacie, znamy też wyrywkowo  z innych powieści... lecz w tej poznajemy własnie  ich życia, ich dobre i złe strony, ich tajemnice i przeszłość, która nie zawsze jest taka jaka mogłaby się wydawać.

W innych powieściach pojawia się też Lucy, którą dziś też poznajemy od tej właśnie wewnętrznej strony.

I za to uwielbiam Cobena, poza fantastyczną fabułą -  za tą  znajomość z postaciami, za ich wątki przewijające się w powieściach, za tą odrobinę znanego. 

Tych powieści nie trzeba czytać po kolei ich wydania, ja nie czytam, pozwalając by mnie autor karmił odkrywaniem bohaterów. 

Cope i Lucy jako młodzi ludzie  (dwadzieścia lat temu) pełnili rolę wychowawców na jednym z  letnich obozów. Podczas jednej z nocy,  zakochany szaleńczo Paul zaniechał  swojego obowiązku  i wraz z Lucy opuścił dyżur udając się do pobliskich lasów.
Oddając się namiętności stało się coś co zmieniło życie  nie tylko tych dwojga ale także wielu ludzi. W owych lasach w tym samym czasie zostaje zamordowana czwórka nastolatków Margot, Gil, Camille i Doug . Ciała dwojga udaje się odnaleźć , lecz dwójka ginie bez wieści... w tym siostra Copa, Camille, a wszytko wskazuje na to, że ich ciał po prostu nie odnaleziono.

Zabójcą nastolatków okazuję się przyjaciel  a także opiekun letniego obozu Wayne, który nie przyznaje się do winy przedstawiając mocne alibi. Zostaje jednak skazany i osadzony za inne morderstwa. Zatem morderca nadal "krąży po lasach".

Tej nocy drogi Paula Copeland i Lucy rozchodzą się. Mijają lata poszukiwań ciała Camille przez ojca rodzeństwa , który na łożu śmierci prosi syna o odnalezienie córki. 

Po dwudziestu latach Cope, wdowiec po zmarłej na raka Jane i ojciec Cary ,  zostaje zabrany przez śledczych do kostnicy, w której rozpoznaje w zastrzelonym mężczyźnie zaginionego przed laty Gila,  to wtedy wraca przeszłość  i tajemnica tego co stało się tamtej obozowej nocy w lasach. 

Młody prokurator gotów jest poświęcić swoją karierę aby poznać prawdę i doprowadzić do odnalezienia ciała siostry. Jednak co co odkrywać będzie w następstwie wydarzeń nie będzie ani łatwe ani proste.

"W głębi lasu" od pozostałych powieści różni się rozwijającą akcją którą, jest "wolniejsza", spokojniejsza co nie oznacza, że gorsza - jest cholernie dobra, pełna przemyśleń, zaskakujących wątków i  tej typowej dla Cobena tajemniczości do samego końca. 
Pozwala czytelnikowi skupić się na wydarzeniach według ich przyporządkowanej  kolejności, zbija z tropu stopniowo tak aby uderzyć w ostatnim etapie. 
Autor pozostaje w swojej klasie pisania lecz przedstawia w tej powieści historię płynną co odbiega od pozostałych. 

Na koniec krótka zapowiedź. 
Zanim zabiorę Was w świat obiecanego "Cmentarza zaginionych książek" trylogii Carlosa Ruiz Zafona poświęcę sekundę dla poleconej mi   Grażyny Jagielskiej z "Anioły jedzą trzy razy dziennie" , za którą za chwilę się zabieram. 

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Na gorącym uczynku - Harlan Coben"

Harlan Coben  amerykański pisarz, nagrodzony prestiżowymi nagrodami.  
Autor  mistrzowskich powieści, którymi podbił moje serce, wprowadził mnie w swój charyzmatyczny  urok powieści kryminalnych. 


"Na gorącym uczynku" to ta powieść dzięki, której mimo wcześniejszej sympatii do autora - sprawiła, że  stawiam go na czele pisarzy współczesnych jako autorytet w tym fachu,  z ogromnym zniecierpliwieniem czekam na następną książkę Cobena.
Zafascynowana, kolejną powieścią Harlana, niesamowicie poruszona odkładam na półkę kolejną pozycję.


Dan Mercer, opiekun społeczny, samotnik, przyjaciel dzieci zostaje wpędzony w pułapkę zastawioną przez reporterkę Wendy Tynes. Dan zostaje postawiony przed sądem i społecznie okrzyknięty pedofilem mimo uznania go za niewinnego, co niesie za sobą szereg nienawiści, przypadków, wydarzeń, tajemnic i manipulacji.
Jeden z ojców ofiary seksualnego molestowania, Ed Grayson, postanawia wymierzyć sprawiedliwość zwracając se o pomoc do Wendy, która odmawia i sama postanawia dowieść prawdy. Jedyną osobą, która staje w obronie Dana jest jego była zona Jenna, w pełni wierząca w niewinność eks męża.
Dan Mercer jednak zostaje zamordowany a w między czasie w niewyjaśnionych okolicznościach znika siedemnastoletnia Haley McWaid. Okazuje się też, że w telefonie zamordowanego pedofila znajduje się zdjęcie zaginionej Haley... 

Reporterka Wendy z biegiem prowadzenia swojego śledztwa trafia do Klubu Ojców, do uczelni w Princeton, odkrywa historię "polowań"  i krok po kroku odkrywa coś co zupełnie zmienia historię. Wreszcie postanawia poskładać przerażającą zagadkę, sama narażając się na niebezpieczeństwo nieświadomie biorąc od początku w niej udział.

Powieść ta to seria zbrodni którą uruchamia oskarżenie o pedofilie Dana i zaginięcie nastolatki, to zbrodnia i kara, która  przenika w bohaterów nieświadomych tego co tak na prawdę się dzieje.

W tej niesamowicie uzupełnionej intrygami, zwrotami akcji powieści pojawiają się znani z innych kryminałów Cobena postacie, bohaterowie, których dobrze znamy co jeszcze bardziej napędza czytelnika,  sprawia, że jeszcze bardziej ta historia staje się zagadkowa.

Powieść ta za zawsze pozostanie w mej pamięci jako ta najlepsza jaką miałam przyjemność czytać.



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Zaginiona - Harlan Coben"

Powieść kryminalna, napisana przez Harlana Cobena, wspaniałego  amerykańskiego pisarza, jednego z najchętniej czytanego autora w Polsce a także na świecie.  Nie można zapomnieć, że twórczością autora interesują się filmowcy.

"Zaginioną" otrzymałam w prezencie, szybko odłożyłam inne książki na bok by "utopić" się w kolejnym autorstwie Cobena.

Przedzierając się przez pierwsze strony z wstydem muszę się przyznać pomyślałam 'czy to na pewno Harlan Coben? co za nudy..."  i szybko skarciłam się za te myśli.

Autor buduje od pierwszych stron książki niesamowicie przejmującą historię, domieszkę sensacji, kryminału, thrillera i romansu. Przeprowadza nas przez każdego bohatera po równo, obrazuje w doskonały sposób.  Porusza się w sposób dla siebie charakterystyczny trzymając napięcie, tajemnicę, zagadkowość postaci.
Oprowadza nas od  Ameryki  do Paryża  przez Londyn po Afrykę.

Agent sportowy a zarazem detektyw amator Myron Bolitar, którego związek z wdową Ali przechodzi do historii  otrzymuje telefon od dawno nie widzianej przyjaciółki Terese, proszącą  go o pomoc. 

Myron dociera do Paryża nie unikając przygód, dowiaduje się, że Rick Collins  były  mąż Terese  został z niewiadomego powodu zamordowany wcześniej aranżując tajemnicze spotkanie,  do którego jednak nie dochodzi. Okazuję się, że wraz z ciałem zamordowanego zostaje znaleziona krew zmarłej osiem lat wcześniej córki Terese i Ricka.

Myron Bolitar podejmuje się prywatnego śledztwa aby dowiedzieć się co tak na prawdę stało się z córką Terese, dlaczego Rick został zamordowany. Tymczasem w sprawę zaczynają być zamieszani kolejni ludzie, zainteresowanie wzbudza się  w służbach antyterrorystycznych, pojawia się także zagadkowa fundacja "Ratuj Aniołki".


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Zachowaj spokój - Harlan Coben"

Powieść kryminalna jednego z najlepszych pisarzy w tej kategorii , Harlana Cobena, zdobywcy trzech prestiżowych nagród literackich.


Powieść o niesamowitych "szlakach" kryminalnych, ogromnej zagadce łączącej bohaterów.  Wodząca czytelnika na manowce.

"Zachowaj spokój" jest historią bogatą w rodzinne tragedie, o mocnej fabule  i jeszcze mocniejszych zwrotach akcji. 

Opowiada o nieletnim Adamie, który zmienia się z dniem samobójstwa najlepszego przyjaciela do tego stopnia, że jego rodzice Tia i Mike Baye instalują w komputerze chłopca program szpiegowski. Odkrywają dzięki tym mroczną zagadkę, która z każdym dniem przerasta w tragedię kolejnych bohaterów powieści.

W między czasie dochodzi do bestialskiego morderstwa na przedmieściach miasta, które z niewiadomych powodów łączy się z kłopotami młodego Baye i nieświadomymi  swym losem  osobami.
Coś co na pozór powinno dawno mieć swój koniec nagle rodzi się na nowo.

Autor wprowadza nas w  życie postaci łącząc ich  mocną więzią wydarzeń i  tajemnic, pokazuje obraz tego jak bardzo znacząca może być  jedna chwila na całe życie.

Powieść trzyma w napięciu. Nie pozwala ani na chwile odsapnąć. Zmienia wielokrotnie swój przebieg doprowadzając do dezorientacji . Jest kolejnym świetnie napisanym  kryminałem.

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Harlan Coben "

Amerykański pisarz urodzony w żydowskiej rodzinie w stanie New Jersey, w 1962r. 

Jako współczesny autor otrzymał trzy prestiżowe nagrody literackie, przyznawane w kategorii powieści kryminalnej. Największa nagroda jaką otrzymał  to Edgar  Poe Award. Został także wyróżniony wieloma innymi nagrodami. 

Zadebiutował w 1995r. kryminalną powieścią "Bez skrupułów" . 

Najbardziej znaną powieścią Harlana Cobena jest "Nie mów nikomu" , która została zekranizowana i jest to pierwsza wydana w Polsce powieść autora. Thriller przyniósł mu międzynarodową sławę. 

Napisał takie powieści jak  "Zachowaj spokój" , "Bez śladu" , "Zaginiona" , "Sześć lat później", "Na gorącym uczynku, "W głębi lasu".
Został wydany także zbiór powieści różnych autorów "Aż śmierć nas  rozłączy" pod redakcją Harlana. 

Ostatnia książka Cobena "Tęsknie za Tobą"  (2014) nie została jeszcze wydana w Polsce. 

Jako pisarz podbił moje serce czytelnika w pełnym wymiarze, jego książki czyta się z ogromnym zaciekawieniem. 

Kryminalne zagadki bohaterów książek autora są ogromną zagadką dla czytelnika, niejednokrotnie  zwrotami akacji pisarz wprowadza w ślepy zaułek co intryguje i pociąga.
Fabuły są tak wciągające, że niemal nie można przerwać czytania. Jest absolutnie "magikiem" pisarstwa. 

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Oskar i pani Róża - Eric Emmanuel Schmitt"

"Oskar i Pani Róża", najbardziej poruszająca książka napisana przez Erica-Emmanuela Schmitta wybitnego francuskiego pisarza.

Ta niesamowita książka,  jej historia,  opowiada o 10 letnim chłopcu zmagającym się z chorobą. Przebywa on w szpitalu, w którym jego ostoją staje się niezwykła pani Róża.
Kobieta oddając chłopcu  część siebie pomaga mu przejść życie i odkrywa przed nim wiarę, jest jego podporą i siłą.

Tą książkę z bijącym blaskiem tego co na co dzień dla zwykłego człowieka nieznane trzeba przeczytać, nie można jej nie poznać, nie można nie poznać Oskara. 

Jest siłą życia, spokojem, ostoją. Jest zrozumieniem niezrozumiałego,  niesie ze sobą inne spojrzenie, wycisza. 

Autor opowiadaniem o Oskarze dzieli się z czytelnikiem wszelkiego rodzaju emocjami, emocjami ukrytymi w myśli dziecka, w chorobie, ukazuje jak "być", przedstawia życie z kruchej a także wrażliwej  perspektywy.

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Tajemnica Pani Ming - Eric Emmanuel Schmitt"

Książka francuskiego pisarza Erica-Emmanuela Schmitta  z cyklu "Opowieści 0 Niewidzialnym". 

Opowiada o odwiedzającym współczesne Chiny europejczyku, który podczas spotkań biznesowych w Grand Hotelu poznaję Panią Ming, kobietę o aksamitnym głosie, przenikliwym spojrzeniu i fascynującej historii. 

Opowiada o Pani Ming, która podczas swojej pracy poznaje przyjezdnego Francuza. Dzieli się swoją niesamowitą historią, przepełnioną ogromnymi  emocjami, miłością, oddaniem  i wielką tajemnicą.

Młody europejczyk z pełnym zaangażowaniem postanawia odkryć sekret historii Pani Ming jednocześnie odkrywając siebie i swoją drogę.

"Tajemnica Pani Ming" to historia, która emanuje ciepłem, porusza tak czyste i prawdziwe uczucia, które tkwią w każdym z nas. 
Jest lekka i zwinna, optymistyczna, refleksyjna. Nie do końca przewidywalna. Idealna na wieczór, zapadająca w pamięć.


"Czytaj książki... pozwól rozwijać si wyobraźni"

" Eric-Emmanuel Schmitt"

Eric-Emmanuel Schmitt ur. w 1960r. we Francji, powieściopisarz, dramaturg, eseista, z wykształcenia jest filozofem.

Swoją pierwszą powieść napisał już jako 11 latek, znany z twórczości teatralnej. Sławę przyniosła mu tłumaczona i wystawiana na całym świecie  sztuka The Visitor z 1993r, dzięki której otrzymał trzy Moliery. 

W ciągu 20 lat został jednym z lepszych francuskojęzycznych  pisarzy. Jego książki, które w większości   bazują na sztukach teatralnych  o tych samych tytułach tłumaczone są w 35 językach , jego zaś sztuki wystawiane są w ponad 40 krajach. 

Zdobywa nagrody Grand Prix du Theatre de l'Academie Fransaise oraz Nagrody Goncourtów za zbiór opowiadań "Trucicielka"

Napisał takie powieści jak min; "Ewangelia według Piłata", "Oskar i pani Róża", "Dziecko Noego", "Moje życie z Mozartem", "Kobieta w lutrze", "Małżeństwo we troje", "Tajemnica Pani Ming". Wystawione w Polce sztuki teatralne to min.; "Małe zbrodnie małżeńskie", "Moje Ewangelie" na podstawie "Ewangelii według Piłata", "Tektonika uczuć" oraz "Historie miłosne". 



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

Zapowiedź na najbliższy czas

Już niebawem na blogu  pojawią się...

Odkryty niedawno przeze mnie Harlan Coben z "Zachowaj spokój"
Eric -  Emmanuel Schmitt z "Tajemnica Pani Ming" oraz "Oskar i pani Róża"

Tu po raz pierwszy - pokochany przeze mnie od pierwszego wersu Paulo Coelho. 

Wrócę także do jednego z moich ulubionych pisarzy jakim jest  Carlos Ruiz Zafon i opowiem Wam o Cmentarzu Zapomnianych Książek


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Dobranoc, kochanie - Inger Frimansson"

Szwedka Inger Frimansson, ur. w Sztokholmie, w 1944r. autorka 30 książek, mistrzyni thrillera psychologicznego. 
Dziennikarka.
Jej utwory przetłumaczono w 11 językach.  

Wyróżniona dwukrotnie  przez Szwedzką Akademię Kryminału dzięki powieści "Dobranoc, kochanie"  oraz "Cień na wodzie". Obie powieści połączone są jednym bohaterem. 

Bohaterką powieści "Dobranoc, kochanie" jest dojrzała Justine Dalvik, która jako dziewczynka straciła matkę. Wychowywała się u boku ojca i macochy Flory, od której  jako dziecko, nastolatka oraz kobieta doznała wiele upokorzenia, cierpienia, brak zrozumienia i nienawiść. 

Justin w swoim życiu pełnym tragedii targana jest przez wspomnienia dzieciństwa, dawnej miłości, to kobieta  przepełniona goryczą i niekończącą się zemstą.  

Pewnego dnia  na swej drodze spotyka nową miłość, która potęguje w szybkich rozmiarach. Lecz czy to przyniesie ukojenie?

Powieść kryminalno-psychologiczna ,  która nie jest  kryminałem z  przestępczą fabułą, nie posiada zagadek, intryg, nie niesie tajemnicy, nie trzyma w napięciu i nie posiada pewnego rodzaju punktu kumulacyjnego, żadnych zwrotów akcji.

Od początku jej czytania przepełniało mnie odczucie braku "napędu", odniosłam wrażenie długiego opowiadania. Nie uniosła mnie, nie odkryła przede mną swojego świata. Powieść jest opowiadaniem o skrzywdzonej kobiecie, zniszczonej psychice,  które nie ma w zadaniu odkrywania kart , choć w połowie miałam wrażenie, że coś może się zadziać.

Nie urzekła mnie opisem, wprowadzeniem w świat bohatera. Przeczytałam ją z pewną lekkością, lecz nie posiadam się jej urokiem. 
To pierwsza książka, powieść, którą recenzując wystawiam pozytywne światło. Historia sama w sobie dobra, lecz mi czegoś brakło, spodziewałam się czegoś więcej, czegoś w rodzaju "magii" słów, wciągania. 



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Żółta Tabletka - Anna Sakowicz"

Zbiór szesnastu groteskowych  opowiadań przepełnionych czarnym humorem,  napisanych przez debiutującą w roli pisarki  Annę Sakowicz pochodzącej ze Stargardu Szczecińskiego. 

Autorka o sobie mówi :"jestem maniaczką książek, miłośniczką kina i teatru", posiada też specyficzny i trafny  talent do "pióra" co oddaje Żółta Tabletka. 


Dobrze rzutująca na przyszłość w dziedzinie pisarstwa,  autorka,  blogerka,  w swych opowiadaniach zawarła codzienność, jej problematykę w różnych jej obliczach z różnego punku widzenia. 

Bohaterami opowiadań są niezwykle zwykli ludzie min.  bezrobotna desperatka, niespełniony poeta, niewierny mąż, alkoholik, narkomanka, nauczycielka z depresją. Postacie przedstawione są dosadnie  w nierażący sposób. 

Z pewnością książka jest ciężka i nie dla każdego odbiorcy ale czyta ją się jednym tchem i ze stanowczością muszę stwierdzić  -  do mnie trafia  pojawiające się   spojrzenie na problematykę. 


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Nie mów nikomu - Harlan Coben"

Powieść kryminalna  napisana przez Harlan Coben amerykańskiego pisarza urodzonego w żydowskiej rodzinie w stanie New Jersey, w 1962r. 

Jako współczesny autor otrzymał trzy prestiżowe nagrody literackie, przyznawane w kategorii powieści kryminalnych. Najwyższą z nich była nagroda Edgar Poe Award.

"Nie mów nikomu" powstała w 2001r. Jest najbardziej znaną powieścią tego pisarza, która została zekranizowana (film o tym samym tytule) . W Polsce  to pierwsza wydana powieść tego autora. 




Czytało mi się z początku w jakiegoś rodzaju bałaganie co zmuszało mnie do cofania się w stronach, co nie jest to jednak  wadą a wręcz przeciwnie - zmusza do zastanowienia. Intryguje. 

Autor gubi w czytelniku myśli przewodnie, nie daje szans na domysł, wprowadza zaskakujące zwroty akcji, intrygi. 

Małżeństwo, David Beck i Elizabeth spędzają jak co roku swoją kolejną rocznicę  - tym razem 13 -  nad jeziorem Charmaine. Tego dnia a raczej nocy zostają napadnięci, Elizabeth ginie z rąk seryjnego mordercy. 

Młody lekarz mimo upływu  czasu nie potrafi uporać się ze śmiercią żony, wciąż odczuwa poczucie winy... aż po ośmiu latach coś zaczyna się dziać. Beck otrzymuje dziwny anonim, który zrozumiały może być tylko dla niego i który może dowodzić na to, że jego żona żyje, co jednak nie może być prawdą ponieważ ciało zostało zidentyfikowane.  W tym samym czasie wokół doktora rodzi się zainteresowanie władz. 

Bohater powieści w pewnym stopniu ignoruje wysłane wraz z anonimem ostrzeżenie "nie mów nikomu" i postanawia za wszelką cenę dowieść co kryje się za tajemniczymi wiadomościami wzbudzając w sobie wiarę w "powrót" żony. 


Powieść bardzo dobra z ogromnym plusem  w swojej kategorii, jest świetnie zobrazowana, świetne zakończenie, które wprowadza czytelnika w niekończącą się mimo finiszu zagadkę. Odnieść można wrażenie powieści nie skończonej w pewnych jej częściach. 


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"  

"Koszmary przeszłości - Erica Spindler"

Thriller, napisany przez Ericke Spindler, amerykańską pisarkę, urodzoną w 1957r. w Chicago.

Miała być malarką, lecz pod wpływem przeczytanej powieści sama zapragnęła napisać własną książkę i tak zaczęła się jej przygoda. Swoją pierwszą książkę napisała w 1989r.

Jej pisarski styl to thriller romantyczny. 

Dla mnie jest przypadkowym lecz trafionym odkryciem. Po póki co pierwszą (nie ostatnią) przeze mnie przeczytaną jej książkę sięgnęłam niedawno, zapałałam sympatią do "pióra" autorki od pierwszego rozdziału. 

"Koszmary przeszłości" to powieść  trzymająca czytelnika w błędnych hipotezach i domysłach do samego końca, nie pozwala na szybkie rozwikłanie zagadki. 

Jest pisana w pewien systematyczny sposób, dzięki któremu czytelnik jest wyprowadzany na manowce. 

Bohaterką jest Kat McCall, która jako osierocona  17letnia buntowniczka,  zostaje oskarżona o morderstwo siostry Sary. Kat w napływie ogromnej złości kieruje groźby względem Sary , prawnej opiekunki nastolatki, która definitywnie zakazuje młodszej siostrze kontaktów ze starszym od niej mężczyzną co miało być motywem zbrodni.
Kat zostaje jednak uniewinniona przez ławę przysięgłych. 

Po 10 latach od bestialskiej zbrodni Kat McCall wraca do rodzinnego miasteczka Liberty po "sprawiedliwość dla Sary". Zostaje przyjęta z nieukrywaną niechęcią lecz znajduje także sojuszników.

Zawrotna i pełna intryg treść książki nie pozwalała mi  się od niej oderwać ani na chwilę, przez całą przeprawę przez historię jaką przedstawia autorka ukazywały mi się przeróżne hipotezy, analizy i wnioski - pomyślałam "na pewno taki będzie finał" - myliłam się z każdą taką myślą.  



Z żalem muszę przyznać, że zbyt późno trafiłam na lekturę jaką obdarzyła nas pisarka - lecz obiecuję (sobie) nadrobić zaległości. Jestem pod wrażeniem i z pewnością "Koszmary przeszłości"  to owocny początek mojej "znajomości z Ericą Spindler. 


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Koszmarny Karolek"

Najbardziej znana seria powieści o niesfornym chłopcu - Karolku ,  napisana dla dzieci  przez amerykańską pisarkę Francesce Simon, ur w Saint Louis w 1955r.

Naliczyłam 38 tomów Koszmarnego Karolka, w każdym po co najmniej 4 opowiadania 

 Książki są  lekkie w czytaniu, pisane luźnym "piórem",   zabawne historie , pełne niewiarygodnych  przygód oraz śmiesznych postaci.  Młody czytelnik w każdym z opowiadań poznaje obraz przyziemnych problemów, sposobów ich rozwiązywania, nie zawsze w "grzeczny" sposób. 

Wciągną nawet najbardziej opornego dzieciaka. Czytani stanie się ogromną przyjemnością i wypełni młode umysły ciekawością i zagadkami. 

Historie Karolka są przepełnione satyrą, humorem , który trafi także do nas rodziców. 

Seria powieści o "Koszmarnym Karolku" rozbawi każdego młodego czytelnika, jest idealna do zapełnienia półek w pokoju naszych pociech, to idealny prezent. Doskonała lektura  dla chłopów ale przypadnie do gustu także dziewczynkom. 

Główny bohater Karolek, niesforny chłopiec pełen dziwnych pomysłów, psikusów, założyciel klubu "Purpurowa Czapka" porwie  młodego człowieka  swój barwny świat w którym nie ma miejsca na nudę.

Mamo, Tato... jeśli uważasz, że Twoje dziecko nie lubi czytać - wiedz, że się mylisz i koniecznie musisz przedstawić mu Karolka, który na zawsze odmieni dziecięce życie.

Ulubiona seria książek mojego  dziewięciolatka, a jego zdanie jest najlepszą recenzją.



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

"Chustka - Joanna Sałyga"

Nie ma  odpowiedniego czasu i zawsze jest ten czas odpowiedni  na przeczytanie książki ś.p Joanny Sałygi - nieuleczalnie chorej blogerki  znanej jako Chustka.   
Chustka powstała na podstawie bloga autorki, który został pisany  z dniem rozpoznania u Joanny nieuleczalnej choroby - raka żołądka.   

Aczkolwiek, sięgając po tą i tego rodzaju książkę nie nastawiajmy się na smutek... Chustkę dostałam w prezencie od przyjaciółki,  wręczając mi ją powiedziała,  że kupując  sprzedawczyni zapytała:
- po co ktoś czyta takie smutne książki?

Czy ona na prawdę jest smutna? Bałam się po nią sięgnąć, czytałam bloga czekając na każdy nowy post do końca, znałam ją zatem zanim się ukazała, mimo to gdzieś w środku czułam lęk przez tym co już mi "znane". 


"Chustkę" zaliczam do Lektur Obowiązkowych każdego człowieka. Nie po to by wskrzeszać negatywne emocje, ból i cierpienie - lecz po to by w swoim życiu zatrzymać się na chwilę i dojrzeć to co tak na prawdę jest ważne, by czerpać z życia wszystko o dobre zostawiając zło z tyłu za sobą. 

 Sama Joanna o Chustce piszę " Chustka jest dziennikiem pisanym z myślą o moich bliskich, a przede wszystkim - o Synku"... nie ma więc powodować w nas leku, ma być ostoją, wspomnieniem, ma być motywacją do łapania chwili. 

Joanna Sałyga opowiada o życiu codziennym swoim, swojego synka Jasia , którego nazywa Giancarlo oraz Niemęża, o życiu w cieniu choroby, walki z nią, o nadziei na każdy nowy dzień.

Czytając "Chustkę" , znając z bloga  finał tej historii w jednym momencie złapałam się na myśli "może nie wszystko stracone, może wygra tą walkę" - uświadomiłam sobie wtedy jak bardzo Joanna zmieniła moje życie. 

Zatem, czy to na prawdę smutna książka? 



"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Marina - Carlos Ruiz Zafon"

Czwarta   w serii   powieści młodzieżowych Carlosa Ruiz Zafona,  w tym wydaniu powieści  - najlepsza.  Często w zapowiedziach czytam o tej serii powieści jako o trylogii; "Książę Mgły" , "Pałac Północy" oraz "Światła Września", w której "Marina" zostaje pominięta. Nic bardziej mylnego... jest ostatnią powieścią kierowaną do młodego odbiorcy i wraz z pozostałymi tworzy całość. 
Zdecydowanie jestem nią zachwycona i zdecydowanie usatysfakcjonowała moja oczekiwania. 

Historia  tytułowej Mariny, którą poznajemy dzięki  Óskarowi Drai toczy się w czarującej swym urokiem Barcelonie.
Óskar swą ciekawością odkrywa zakątki starej Barcelony nie pomijając tajemniczego domu  i tu zaczyna się opowieść  zagadki Damy w czerni, bezimiennego grobu i tajemnic niczym z horroru, które swój początek zawdzięczają "bawieniu się w Boga" i oszukiwaniu śmierci.

Nie brak pisanych  "kreską" charakterystyczną dla Zafona opisów miejsc, zdarzeń... jak w każdej z jego powieści czytelnik ma szansę przedostać się do historii bohaterów i przeżywać ich losy,  wgłębić się w znaczenie przyjaźni, miłości i oddania a także wielkiego poświęcenia i tęsknoty. 

Długo "Marina" pozostanie w mej pamięci jako najlepsza powieść młodzieżowa.

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Pałac Północy - Carlos Ruiz Zafon"

Druga z serii  czterech powieści  młodzieżowych Carlos Ruiz Zafona, znanego z takich powieści jak "Więzień Nieba", "Gra Anioła" oraz "Cień Wiatru" . 

Opowieść o 16-letnim Benie, grupce jego przyjaciół oraz przypadkiem poznanej Sheere.
Grupa połączona tajnym stowarzyszeniem z siedzibą w Pałacu Północy  postanawia pomóc nowo poznanej dziewczynie rozwiązać zagadkę jej ojca, domu z opisu... poznają mroczną tajemnice rzucającą obraz na przerażającą postać  Jawahala .
Ben i Sheere poznają skrywane tajemnice swojego życia, okazuje się bowiem, że nie są dla siebie przypadkowymi młodymi ludźmi, że łączy ich więcej niż może się wydawać.

"Pałac Północy" do końca trzyma w napięciu, nieznanym , krok po kroku odkrywając karty historii rozgrywającej się w Kalkucie.

Nazwałabym ją książką o tematyce przygodowej z lekką domieszką kryminału. Jest wspaniałym opisem przyjaźni,  braterstwa  i odwagi młodych ludzi.


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Światła Września - Carlos Ruiz Zafon"

Trzecia z czterech powieści młodzieżowych Carlosa Ruiz Zafona , znanego z takich powieści jak "Wiezień Nieba", "Gra Anioła" oraz "Cień wiatru"

"Światła Września" to intrygująca, pełna tajemnic opowieść o wdowie Sauvelle i jej dwójce dzieci; Irene i Dorianie, która wydawać się może za  zesłaniem nieba otrzymuję po śmierci męża i w chwilach wielkiej biedy propozycję pracy w rezydencji Lazarusa wypełnionej mrocznym cieniem mechanicznych zabawek i postaci.
Rodzina nie wie jeszcze, że z początku wydawać się może ogromna  szansa ku lepszemu jaka była im dana, okażę się mrożącą krew w żyłach częścią ich życia. 

Powieść przepełniona jest nie tylko mroczną zagadką ale także przyjaźnią, miłością, tęsknotą i obawami. 

Autor jak w każdej swej powieści nie zawodzi czytelnika, prowadząc go dokładnie w "domysł" historii,  świetnie obrazuje opisami. 
Styl Zafona jest jak sięganie do wnętrza naszego umysłu. Idealnie przekazuje nam słowo pisane. Sceptycznie nastawiona do świata fantastyki tu mogłam doszukać się  w niej przełożenia na rzeczywistość. 


W kolejnych postach wyczekujcie kolejnej z  pierwszych powieści Carlosa Ruiz Zafona... 

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"

"Książę Mgły - Carlos Ruiz Zafon"

Pierwsza z czterech powieści  Carlosa Ruiz Zafona (Czytaj więcej o autorze ). 
Debiut powieściowy autora, kwalifikujący się w literaturze młodzieżowej. 



Jako miłośniczka serii powieści o Cmentarzu Zapomnianych Książek absolutnie  nimi zafascynowana poczułam lekką nutę znudzenia wertując pierwsze strony "Książę Mgły" - niepotrzebnie i zupełnie bezzasadnie. 

"Książę Mgły" to przecież powieść młodzieżowa , wypełniona magią i czarująca charakterystyką historii, przez którą przeprowadza nas autor.

Osobiście jestem zwolenniczką przełożenia tekstu na rzeczywistość, zbyt wiele "bajek" zniechęca mnie do czytania jednakże nie w tym przypadku.

Nie dając się pierwszemu "znudzonemu" wrażeniu pozwoliłam się poprowadzić w świat rodziny Carverów, która przeprowadza się na wybrzeże Atlantyku do małej rybackiej wioski. 
Dzieci należące do owej rodziny  dzięki miejscowemu chłopcu oraz jego dziadku poznają legendę o Księciu Mgły, a z czasem odkrywają , że legenda jest przerażającą prawdą.
Zły czarownik pojawiający się  nie wiadomo skąd, ogród cyrkowych posągów oraz mroczne tajemnice rodziny Fleischmannów  zamieszkałej przed laty w nowym domu Carverów... to tylko część  fascynującej historii. 


Mimo mojego upodobania do książek bardziej realnych - nie zawiodłam się.

Czas na kolejną zapowiedź... pozostając przy Zafonie, już niebawem "Światła Września. 

"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni" 

Carlos Ruiz Zafon

Dziennikarz. Urodził się w Barcelonie 
(25 września 1964r.) 

Przedstawiam Wam Carlosa Ruiz  Zafona jako   kolejną  zapowiedź , tym razem  - krok po kroku -  poświęcę więcej czasu   serii  jego  twórczości. 

 Autor powieści młodzieżowej -   "Książę mgły" , "Pałac Północy" , " Światła Września" i "Marina" 
Autor   najsłynniejszej trylogii   - "Cień Wiatru", "Gra Anioła" oraz "Wiezień nieba" -  która stanowi historię o Cmentarzu Zapomnianych Książek  

                                                                               
Jest jednym  z najlepszych pisarzy z jakimi miałam do czynienia.  Jego książki od pierwszej    do ostatniej , które dane mi było przeczytać wywołały we mnie różne odczucia, w pozytywnym znaczeniu - niedosyt, który sprawia, że chcę więcej. 
Wszystkie czytałam z zapartym tchem, nie mogąc przestać.

Z ogromną niecierpliwością i ciekawością oczekuję kolejnych powieści tego autora. Wiem, że mnie  nie zawiedzie.

W najbliższych postach doglądajcie  moich  kilku słów o pierwszych powieściach Carlosa Ruiz Zafona.                                                                                                                                                                                                                


"Czytaj książki... pozwól rozwijać się wyobraźni"
(fot. www. lastfm . pl)                                                                                               

"Lesio - Joanna Chmielewska"

 To  począwszy od niej, a w zasadzie od niego  ruszyła  moja wielka przygoda z Joanną Chmielewską.

Wszystko zaczyna się od "Lesia" i też   od Niego   rozpocznie się moje "recenzowanie".

Do tej jakże pełnej humoru powieści  mam na  tyle  ogromny sentyment, że dzięki "wieczorom z  Lesiem  Kubajkiem " utworzył się w sposób nieoczekiwany i zaskakujący  kawałek mojego życia -  całkiem zabawna anegdota, która  na pewno wpiszę się w opowieści snute kiedyś moim wnukom. 
Ale ciii... przecież nie o tym miałam pisać. 

"Lesio"  jest obrazem śmieszności z  życia w czasie PRL. Autorka swym kunsztem przedstawia nam niesamowitą historię roztrzepanego architekta, nieszczęśliwie zakochanego, wpadającego w coraz to   większe tarapaty. Przedstawia historię pełną satyry, podzieloną na trzy części:

• Zbrodnia doskonała
• Napad stulecia
• Droga do chwały

Nie, nie  opowiem Wam  o czym jest książka ponad to co możemy przeczytać na okładce. Znam ją na pamięć, wracam do owej lektury co jakiś czas i  chłonę strona po stronie, wiem, że nie da się jej w dwóch, trzech zdaniach nakreślić. Jest zawrotna, śmieszna, zdystansowana...  

Kiedy usłyszałam pierwszy raz o "Lesiu" , mówiono -  "mistrzostwo"  "klasyk" "nie ma takiej drugiej" "niesamowita książka" - podpisuję się pod tym na sto procent.

Kto  nie zna Lesia Kubajka niech śpieszy go poznać, zapewniam  - warto...  a kontynuację "Lesia" odnajdziemy sięgając po "Dzikie Białko" 

" Czytaj książki ...pozwól rozwijać się wyobraźni"

Joanna Chmielewska

 ... a tak na prawdę Irena Barbara Kuhn (Becker) 
 (ur.2 kwietnia 1932 - zm.7 października 2013) 

Jedna z moich ulubienic, mój literacki wyznacznik mistrzostwa w swoim fachu.
Uwielbiam ją - po prostu. 

Autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych oraz książek dla najmłodszych i tych  się buntujących.   

Zadebiutowała w "Kultura i Życie" w 1958r.  odnosząc się w temacie architektury. Pierwszy debiut książkowy w 1964 niosła powieść sensacyjna "Klin"


Pierwszą przeczytaną przeze mnie książką p. Joanny był "Lesio" i tak przepadłam w jej twórczości...  a o "Lesiu" opowiem  w następnej notce, dziś niech te moich kilka słów o jego autorce będzie Jego zapowiedzią.

Książki Joanny Chmielewskiej doczekały się (a jakże) ekranizacji, obejrzeć możemy min. "Lekarstwo na miłość" ("Klin"), "Skradziona kolekcja" ("Upiorny legat") czy "Randka z diabłem" ("Wszyscy jesteśmy podejrzani").

Nie mniej jednak książka to książka, czytajmy je, topmy się w nich, przepadnijmy. Czytanie jest fajne.

O Joannie Chmielewskiej

"...pozwól rozwijać się wyobraźni"